Glukagon

Glukagon

Podsumowanie dowodów i zalecenia Komitetu Ekspertów

          Daniel Agarwal, Dorothy Chyung, Brittany Carson, Lina Yi, Lena Makaroun, Rosa Kim, Sandeep Kishore i prof. Marcus Reidenberg, Weill Cornell Medical College, Nowy Jork, USA, przygotowali wniosek o umieszczenie glukagonu we Wzorcowym Wykazie. Wnioskowano o umieszczenie w wykazie jako leku indywidualnego.  Recenzje ekspertów przygotowali dr Lenita Wannmacher i prof. David Ofori-Adjei. Uwagi otrzymano od dr Shanti Mendis, Koordynatorki, Zapobieganie i Zarządzanie Chorobami Przewlekłymi, WHO.  We wniosku przedstawiono dowody na to, że hipoglikemia jest częstą przyczyną przyjęcia do szpitala zarówno u dorosłych, jak i u dzieci w krajach o niskich, średnich i wysokich dochodach (1-4), a częstość występowania hipoglikemii w pediatrycznych stanach nagłych wynosi do 7,3% (5-7).  Przedstawiono wyniki trzech badań (8-10) na poparcie skuteczności i bezpieczeństwa stosowania glukagonu w leczeniu hipoglikemii. Komitet zauważył, że nie było RCT porównujących glukagon z alternatywnymi metodami leczenia hipoglikemii. Glukagon wydaje się być dobrze tolerowany i może być stosowany w leczeniu hipoglikemii u dorosłych, dzieci i kobiet w ciąży, jednak nie znaleziono dowodów na jego stosowanie u noworodków. Komitet zauważył również, że glukagon ma przewagę nad 25% i 50% roztworami dekstrozy, ponieważ może być podawany podskórnie lub domięśniowo, a także w warunkach pozaszpitalnych w leczeniu hipoglikemii u pacjentów, którzy nie są w stanie przyjmować glukozy doustnie z powodu zaburzeń świadomości. Komitet zauważył, że koszt rekombinowanego glukagonu w zastrzyku 1 mg/ml wydaje się być ogólnie wyższy niż 500 ml 5% dekstrozy, ale cena jest bardzo zróżnicowana.  Komitet stwierdził, że jest mało prawdopodobne, aby stosowanie glukagonu w leczeniu hipoglikemii było w przyszłości oceniane w badaniach wysokiej jakości, ponieważ jest on stosunkowo dobrze ugruntowany jako leczenie w krajach o wysokim dochodzie i trudno jest określić, jaki rodzaj badania porównawczego mógłby zostać zatwierdzony pod względem etycznym. W oparciu o potrzeby zdrowia publicznego, dowody bezpieczeństwa i skuteczności oraz fakt, że włączenie do wykazu modelowego może spowodować obniżenie cen, Komitet zdecydował o dodaniu glukagonu do EML (lista leków podstawowych) i EML (lista leków podstawowych) c. Komitet zwrócił szczególną uwagę na rosnącą liczbę pacjentów w krajach rozwijających się potrzebujących leczenia insuliną oraz na wspólne wysiłki zmierzające do poprawy dostępu do takiego leczenia w warunkach ograniczonych zasobów. Komitet uznał zatem glukagon za niezbędny dodatek do tych wysiłków, ale zalecił zwrócenie szczególnej uwagi na koszty jego nabycia. Sekretariat został poproszony o odpowiednią zmianę podtytułów w wykazach.   Odniesienia:1.Pal D et al. Neonatal hypoglycaemia in Nepal 1. Częstość występowania i czynniki ryzyka. Archives of Disease in Childhood, Fetal and Neonatal Edition, 2000, 82:F46-F51. 2.Güven M et al. Evaluation of patients admitted with hypoglycaemia to a teaching hospital in Central Anatolia. Postgraduate Medical Journal, 2000, 76:150-152. 3.Bassili A et al. The adequacy of diabetic care for children in a developing country. Diabetes Research and Clinical Practice, 2001, 53:187-199. 4.Wexler DJ et al. Prevalence of hyper- and hypoglycemia among inpatients with diabetes. Diabetes Care, 2007, 30(2):367-369. 5.Elusiyan JBE et al. Hypoglycaemia in a Nigerian paediatric emergency ward. Journal of Tropical Pediatrics, 2005, 52:96-102. 6.Osier FH et al. Abnormal blood glucose concentrations on admission to a rural Kenyan district hospital: prevalence and outcome. Archives of Disease in Childhood, 2003, 88:621-625. 7.Solomon T et al. Hypoglycaemia in paediatric admissions in Mozambique. The Lancet, 1994, 343:149-150. 8.Mühlhauser I, Koch J, Berger M. Pharmacokinetics and bioavailability of injected glucagon. Diabetes Care, 1985:39-42. 9.Casparie AE, Elving LD. Severe hypoglycemia in diabetic patients: frequency, causes, prevention. Diabetes Care, 1983, 8:141-145. 10.Collier A et al. Comparison of intravenous glucagon and dextrose in treatment of severe hypoglycemia in an accident and emergency department. Diabetes Care, 1987, 10:712-714.